اختلالات خوردن Eating Disorders

Young Woman Sits, Looking into Mirror

اختلال خوردن، شامل افکار و رفتارهای کنترل نشده‌ای است که الگوهای بیمارگونهٔ غذا خوردن را القاء می‌کنند. زنان و مردانی که به این اختلال دچارند، تصور غیر واقعی و تحریف شده‌ای از وزن و اندام خود دارند.
به‌طور معمول یک تصور اشتباه وجود دارد که اختلالات خوردن را نوعی انتخاب در سبک زندگی می دانند و تصور بر این است که آدم‌های چاق و پرخور دارای اختلال خوردن هستند در حالی که اختلال خوردن هیچ ربطی به چاقی و لاغری ندارد. اختلالات خوردن در واقع بیماری‌های جدی و اغلب مرگباری هستند که با افکار و احساسات افراد مرتبط است
از علائم مربوط به این اختلال می‌توان به اجتناب از غذا خوردن و یا پرخوری های شدید اشاره کرد. در برخی از مبتلایان به این اختلال فرد از روش های خاصی برای کنترل کالری و یا کنترل وزن استفاده می کنند مانند استفراغ، ورزش بیش از حد ویا استفاده از قرصهای اسهال که روشهای کنترل وزن نیز می‌تواند آسیب‌رسان باشد و علاوه بر اینکه زندگی فرد را مختل می‌کند، در نهایت می‌تواند به مرگ فرد منجر شود.
اختلالات خوردن، از جمله بیماری ‌هایی روحی بسیار جدی می باشند. اگر علائم اختلال خوردن را (در خود یا دیگری) تشخیص دادید، پیش از آن‌ که این اختلال اثرات شدیدی بر روی سلامت جسم و روان بگذارد، از روانشناس کمک بگیرید.
غالبا در این اختلالات، تمرکز زیادی بر روی شکل و وزن بدن وجود دارد. مشکلی که در تمام اختلالات خوردن مشترک است – علاوه بر نداشتن کنترل بر روی عادات غذایی – این است که می‌ توانند پیشرفت کرده و آسیب ‌های جدی و حتی دائمی به سلامت جسم و روان فرد وارد کنند. به همین دلیل است که تشخیص علائم اختلالات در افراد و کمک خواستن از روانپزشک یا روانشناس، حائز اهمیت است.
انواع مختلف اختلالات خوردن چه هستند؟
انواع زیادی از مشکلات خوردن وجود دارد، اما 3 نوع شایع از این اختلالات شامل:
• پر اشتهایی یا بولیمیایی عصبی
• اختلال پرخوری
• اختلال اجتناب یا محدودیت غذا
بی ‌اشتهایی عصبی
• مصرف غذا محدود است و منجر به کاهش وزن نسبت به سن و قد می ‌شود.
• ترس شدید از افزایش وزن و چاق شدن یا تلاش‌ های شدید برای جلوگیری از افزایش وزن با وجود این‌که فرد کمبود وزن دارد.
• مشکلات در رابطه با تصویر بدنی خود یا انکار این موضوع که کمبود وزن یک مشکل جدی است.
پر اشتهایی عصبی
• غذا خوردن در بیشتر مواقع و در حجم‌ های زیاد، احساس عدم کنترل بر روی رفتار غذا خوردن و مقدار غذای مصرفی
• تخلیه ‌ی مکرر برای جلوگیری از کاهش وزن با استفاده از روش‌ هایی چون استفراغ خودالقا شده، استفاده از ملین یا مدر، روزه گرفتن مداوم یا ورزش بیش از حد
• نگرانی بیش از حد در رابطه با شکل و وزن بدن
• رفتار های خوردن و تخلیه ‌ی غیر معمول که حداقل هفته ‌ای یک بار برای سه ماه رخ دهند
اختلال پرخوری
• پرخوری حداقل یک بار در هفته برای سه ماه، به علاوه‌ی:
• غذا خوردن سریع‌ تر نسبت به اغلب مردم
• احساس عدم کنترل بر روی عادات خوردن و مقدار غذای مصرفی
علاوه بر موارد بالا، وقایع پرخوری که حداقل سه مورد از 5 رفتار زیر را شامل شود:
• غذا خوردن سریع‌ تر از حالت عادی
• غذا خوردن تا جایی که به طرز دردآوری سیر شوند
• خوردن مقادیر زیاد غذا حتی در صورت عدم احساس گرسنگی
• غذا خوردن به تنهایی یا پنهانی به دلیل خجالت
• تجربه‌ ی احساس انزجار، افسردگی یا گناه بعد از پر خوری

چگونه بفهمم که دوستان یا اعضای خانواده ‌ام اختلال خوردن دارند؟
تنها روانپزشک یا روانشناس می‌ تواند تشخیص دقیق بدهد، اما در این ‌جا برخی علائمی که ممکن است در صورت درگیری یکی از عزیزانتان با عادات غذایی نا معمول، مشاهده کنید، آورده شده است:

• غذا خوردن پنهانی یا ترک سفره برای رفتن به دستشویی
• ابراز احساس گناه در مورد عادات غذایی
• صحبت کردن مداوم در مورد وزن یا کاهش وزن
• تمرکز بیش از حد و وسواسی بر روی خوردن غذا های سالم
• نخوردن مداوم وعده‌ های غذایی
• ورزش بیش از حد
• چک کردن مکرر خود در آینه یا استفاده ‌ی مکرر از ترازو
• مصرف مکمل‌ های غذایی یا ملین‌ ها

درمان اختلال خوردن از طریق رویکرد شناختی رفتاری (CBT)
درمان شناختی و رفتاری CBT یکی از موثرترین روشهای رواندرمانی برای درمان اختلالات خوردن می باشد.
در این روش درمان فرد مبتلا به اختلال خوردن می آموزد چگونه افکار تحریف شده در خصوص وزن و بدن خود را مورد ارزیابی قرار دهد. همچنین فرد از طریق مهارتهای رفتاری نسبت به تغییر الگوی های رفتاری خود اقدام می نماید.

شما در درمان شناختی رفتاری منفعل نیستید. لازم است شما فعالانه با درمان درگیر شوید. از شما انتظار می رود در جلسات هفتگی شرکت کنید، کاربرگ های ارزیابی مشکل را پر کنید و تکالیفی که درمانگرتان جهت خود یاری تعیین می کند را انجام دهید.
بیشتر بیمارانی که در درمان شناختی رفتاری شرکت می کنند بهبودی قابل توجه ای را بدست می آورند. حتی در صورتی که به سرعت بهبود بیابید، باید برنامه درمانی را کامل کنید. خاتمه درما پیش از موعد مقرر احتمال عود و برگشت علائم را افزایش می دهد.
دوره درمانی برای 20 تا 40 جلسه طراحی شده است. سه جلسه اول به طور معمول برای ارزیابی و آشنایی با بیمار و شناخت اختلال و درمان آن اختصاص می یابد و سایر جلسات به اجرای تکنیکها و راهبردهای درمانی اختصاص پیدا می کند.
شما عزیزان می توانید به طور شبانه روز از طریق آنلاین www.sehatpsychology.com.au وقت مشاوره را تعیین کنید. و یا در طول هفته از طریق ایمیل admin@sehatpsychology.com.au و یا تلفن (08) 7079 9529 با پذیرش مرکز صحت تماس برقرار نمایید و با آدمین ما در خصوص تعیین نوبت به صورت آنلاین ویا حضوری (در صورتی که در آدلاید حضور دارید) صحبت نمایید.

Request Call Back

Request Call Back